Dyson Sphere

Από το Space.com
Η σφαίρα Dyson είναι ένα θεωρητικό έργο μεγα-μηχανικής και αφορά την λήψη ενέργειας από ένα άστρο.

Αυτό πετυχαίνεται  με τεράστιες πλατφόρμες που περιφέρονται γύρω του σε κλειστό σχηματισμό.

Είναι η απόλυτη λύση παραγωγής ενέργειας, παρέχοντας στους δημιουργούς της, άφθονη επιφάνεια για κατοίκηση και τη δυνατότητα λήψης όλης της  ηλιακής ακτινοβολίας που προέρχεται από το κεντρικό τους αστέρι.

Γιατί κάποιος να κατασκευάσει ένα τόσο παράξενο έργο;

Σύμφωνα με τον Βρετανο-Αμερικανό θεωρητικό φυσικό Freeman Dyson, ο οποίος έκανε εικασίες για αυτές τις υποτιθέμενες δομές το 1960, ένα ευφυές εξωγήινο είδος θα μπορούσε να σκεφτεί το εγχείρημα αφού εγκατασταθεί σε μερικά φεγγάρια και πλανήτες στην τοπική αστρική γειτονιά του. Καθώς ο πληθυσμός τους αυξανόταν, αυτοί οι εξωγήινοι θα άρχιζαν να καταναλώνουν ολοένα και μεγαλύτερες ποσότητες ενέργειας.

Υποθέτοντας ότι ο πληθυσμός και η βιομηχανία αυτής της εξωγήινης κοινωνίας αυξανόταν με ένα μέτριο 1% ετησίως, οι υπολογισμοί του Dyson πρότειναν ότι η περιοχή και οι ενεργειακές ανάγκες των εξωγήινων θα αυξάνονταν εκθετικά, αυξάνοντας κατά ένα τρισεκατομμύριο φορές σε μόλις 3.000 χρόνια. Εάν το ηλιακό τους σύστημα περιέχει ένα σώμα μεγέθους Δία, οι μηχανικοί τους θα μπορούσαν να καταλάβουν πώς να διαλύσουν τον πλανήτη και να απλώσουν τη μάζα του σε ένα σφαιρικό κέλυφος.

Χτίζοντας κατασκευές σε διπλάσια απόσταση από τη Γη με τον Ήλιο, το υλικό θα ήταν αρκετό για την κατασκευή ενός τεράστιου αριθμού πλατφορμών σε τροχιά πάχους 6 έως 10 ποδιών (2 έως 3 μέτρων), επιτρέποντας στους εξωγήινους να ζουν στην επιφάνειά τους που βλέπει προς τα αστέρια. «Ένα κέλυφος αυτού του πάχους θα μπορούσε να γίνει άνετα κατοικήσιμο και θα μπορούσε να περιέχει όλα τα μηχανήματα που απαιτούνται για την εκμετάλλευση της ηλιακής ακτινοβολίας που πέφτει πάνω του από το εσωτερικό», έγραψε ο Dyson.

Αλλά μετά την απορρόφηση και την εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, η δομή θα έπρεπε τελικά να επανα-ακτινοβολήσει την ενέργεια, διαφορετικά θα συσσωρευόταν, προκαλώντας την τήξη της σφαίρας, σύμφωνα με τον Dyson.

Αυτό σημαίνει ότι, για έναν μακρινό παρατηρητή, το φως ενός αστεριού τυλιγμένου σε μια σφαίρα Dyson μπορεί να φαίνεται αμυδρό ή ακόμη και εντελώς σκοτεινό – ανάλογα με το πόσο πυκνές ήταν οι πλατφόρμες σε τροχιά – ενώ λάμπει περίεργα σε υπέρυθρα μήκη κύματος που δεν είναι ορατά στο γυμνό μάτι.

Το 2015, ο αστρονόμος Tabetha Boyajian, στο Πανεπιστήμιο Yale, ανέφερε για τη μυστηριώδη εξασθένηση του φωτός από ένα αστέρι που ονομάζεται KIC 8462852, του οποίου το ακανόνιστο τρεμόπαιγμα δεν έμοιαζε με τίποτα που οι ερευνητές δεν είχαν δει ποτέ πριν.

Άλλοι μελετητές πρότειναν ότι οι περίεργες πτώσεις φωτός θα μπορούσαν να προκύψουν από μια μερικώς χτισμένη σφαίρα Dyson και η ιδέα προκάλεσε αίσθηση στα μέσα ενημέρωσης.

Οι εκστρατείες για την αναζήτηση άλλων ενδείξεων τεχνολογικής δραστηριότητας από την οντότητα, η οποία έγινε γνωστή ως το αστέρι του Τάμπι προς τιμήν του Μπογγιατζιάν, έχουν αποδειχθεί κενές και οι περισσότεροι ερευνητές πιστεύουν τώρα ότι τα μοτίβα φωτός του αντικειμένου έχουν κάποιο είδος μη εξωγήινης εξήγησης.