Ο ισχυρισμός περιλήφθηκε σε ένα άρθρο του 1953 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Doubt της Fortean Society, από την Tiffany Thayer.
Σύμφωνα με την Thayer, η μεταγραφή του πάπυρου, της εστάλη από τον Boris de Rachewiltz, ο οποίος υποτίθεται ότι βρήκε την αρχική μεταγραφή του παπύρου ανάμεσα σε χαρτιά που άφησε ο Alberto Tulli, ένας (αποθανών) διευθυντής του μουσείου του Βατικανού.
Οι αναφορές για «κύκλους φωτιάς» ή «πύρινους δίσκους» που φέρεται να περιέχονται στη μετάφραση έχουν ερμηνευτεί στη βιβλιογραφία των UFO και του Fortean ως απόδειξη αρχαίων UFO, αν και οι ουφολόγοι Jacques Vallee και Chris Aubeck το έχουν περιγράψει ως «φάρσα».
Σύμφωνα με τους Vallee και Aubeck, δεδομένου ότι ο Tulli υποτίθεται ότι το είχε αντιγράψει κατά τη διάρκεια μιας και μόνο προβολής του αρχικού παπύρου χρησιμοποιώντας μια “αρχαία αιγυπτιακή στενογραφία” και ο de Rachewiltz δεν είχε δει ποτέ το πρωτότυπο, το υποτιθέμενο κείμενο πιθανότατα περιείχε λάθη μεταγραφής, καθιστώντας αδύνατη την επαλήθευση του.
Ο συγγραφέας Erich von Daniken συμπεριέλαβε τον πάπυρο Tulli στην θεωρία του για αρχαίες επισκέψεις εξωγήινων. Στην Έκθεση Condon του 1968, ο Σάμιουελ Ρόζενμπεργκ ανέφερε ότι ήταν πιθανό ότι ο πάπυρος είναι πλαστός».
Ο Ρόζενμπεργκ ανέφερε τον Πάπυρο Tulli ως παράδειγμα ιστοριών που κυκλοφόρησαν μεταξύ συγγραφέων βιβλίων UFO “που λαμβάνονται από δευτερογενείς και τριτογενείς πηγές χωρίς καμία προσπάθεια επαλήθευσης αρχικών πηγών” και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “όλες οι αναφορές για “θεάσεις που μοιάζουν με UFO που έχουν παρατηρηθεί ανά τους αιώνες” είναι αμφίβολες.
Ας δούμε τη μετάφραση του κειμένου του πάπυρου Tulli
Το έτος 22, τον τρίτο μήνα του χειμώνα, την έκτη ώρα της ημέρας, οι γραμματείς του Οίκου της Ζωής παρατήρησαν έναν κύκλο φωτιάς που ερχόταν από τον ουρανό […] Από το στόμα εξέπεμπε μια γεμάτη αναπνοή. Δεν είχε κεφάλι. Το σώμα του είχε μήκος μία ράβδο και πλάτος μία ράβδο (σσ. 46 μέτρα/ράβδο). Δεν είχε φωνή. Και από αυτό μπερδεύτηκαν οι καρδιές των γραμματέων και διπλώθηκαν στην κοιλιά τους […] τότε ανέφεραν το πράγμα στον Φαραώ […] Η Αυτού Μεγαλειότητα διέταξε […] έχει εξεταστεί [.. .] και στοχαζόταν αυτό που είχε συμβεί, ότι ήταν καταγεγραμμένο στους ρόλους του Οίκου της Ζωής. Τώρα, αφού πέρασαν μερικές μέρες, αυτά τα πράγματα έγιναν όλο και πιο πολλά στους ουρανούς. Η λαμπρότητά τους ξεπερνούσε εκείνη του ήλιου και εκτεινόταν στα όρια των τεσσάρων γωνιών του ουρανού […] Ψηλά και πλατιά στον ουρανό ήταν η θέση από την οποία έβγαιναν και έφευγαν αυτοί οι κύκλοι της φωτιάς. Ο στρατός του Φαραώ κοίταξε μαζί του ανάμεσά τους. Ήταν μετά το δείπνο. Στη συνέχεια, αυτοί οι κύκλοι της φωτιάς ανέβηκαν ψηλότερα στον ουρανό και κατευθύνθηκαν προς το νότο. Στη συνέχεια, ψάρια και πουλιά έπεσαν από τον ουρανό. Ένα θαύμα που δεν ήταν ποτέ γνωστό από την ίδρυση της γης τους […] Και ο Φαραώ έκανε να φέρουν θυμίαμα για να συνάψουν ειρήνη με τη Γη […] και αυτό που συνέβη διατάχθηκε να γραφτεί στα Χρονικά του Οίκου της Ζωής έτσι να το θυμόμαστε για πάντα.
Δυστυχώς όπως συμβαίνει σε αυτά τα θέματα δεν υπάρχουν αποδείξεις. Αυτό δε σημαίνει ότι το θέμα του πάπυρου Tulli μπορεί να απορριφθεί διότι αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, είναι ότι οι σύγχρονες θεάσεις UFO στους ουρανούς μας είναι παρόμοιες με αυτές που περιγράφονται στον πάπυρο και επιπλέον είναι καταγεγραμμένες σε φωτογραφίες και video από όλον το κόσμο.
Για εμάς δεν υπάρχει αμφιβολία για το περιγραφόμενο γεγονός καθώς τέτοια έχουν περιγραφεί πολλές φορές σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας.
Είναι αληθινός ο πάπυρος;
Αμφισβητώντας την αυθεντικότητα του παπύρου, ο Rosenberg γράφει ότι ένα τηλεγράφημα στάλθηκε στο “Αιγυπτιακό τμήμα του Μουσείου του Βατικανού αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες τόσο για τον “πάπυρο” όσο και για τη “μετάφραση de Rachewiltz”. Ο Επιθεωρητής στο Αιγυπτιακό Μουσείο του Βατικανό, Gianfranco Nolli, έστειλε την ακόλουθη απάντηση:
Το Papyrus Tulli δεν ανήκει στο Μουσείο του Βατικανού. Τώρα είναι διασκορπισμένο και δεν είναι πλέον ανιχνεύσιμο.
Μια άλλη ερώτηση στάλθηκε στον Δρ Walter Ramberg, Επιστημονικό Ακόλουθο στην αμερικανική πρεσβεία στη Ρώμη, ο οποίος απάντησε:
… ο σημερινός Διευθυντής του Αιγυπτιακού Τμήματος του Μουσείου του Βατικανού, Δρ. Nolli, είπε ότι ο αποθανών καθηγητής Tulli είχε αφήσει όλα τα υπάρχοντά του σε έναν αδελφό του που ήταν ιερέας στο Παλάτι του Λατερανού.
Προφανώς ο διάσημος πάπυρος πήγε σε αυτόν τον ιερέα. Δυστυχώς και ο ιερέας πέθανε στο μεταξύ και τα υπάρχοντά του διασκορπίστηκαν στους κληρονόμους, οι οποίοι μπορεί να διέθεσαν τον πάπυρο ως κάτι μικρής αξίας.
Συμπέρασμα
Μή μπορώντας να πιστοποιηθεί η ύπαρξη του πάπυρου η όλη υπόθεση, μπορεί να καταγραφεί ως φάρσα. Από την άλλη, όταν θέλεις να εξαφανίσεις κάτι που θίγει τα συμφέροντα σου, σ’ αυτήν την περίπτωση την “πίστη στο δόγμα”, τότε ακολουθείς τα παρακάτω βήματα, τα οποία έχουν καταγραφεί πολλές φορές από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα:
- Εξαφανίζεις το κύριο αποδεικτικό στοιχείο,
- Συκοφαντείς ή εξαφανίζεις όλους τους εμπλεκόμενους
- Ασκείς τη δύναμη και επιρροή που έχεις ώστε η άποψή σου να υπερισχύσει στην κοινή γνώμη.
Χωρίς πάπυρο, χωρίς τον διευθυντή του μουσείου, μένει μόνο ο μεταφραστής ο οποίος εύκολα μπορεί να θεωρηθεί ώς φαρσέρ.
Ήταν όμως;
Ο Boris de Rachewiltz, ήταν αδελφός του ιστορικού Igor de Rachewiltz. Σπούδασε Αιγυπτιολογία στο Ποντιφικό Βιβλικό Ινστιτούτο της Ρώμης από το 1951 έως το 1955 και στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου από το 1955 έως το 1957. Μετά από αρχαιολογική και εθνογραφική έρευνα πεδίου στην Άνω Αίγυπτο και στο Σουδάν, δίδαξε ως καθηγητής στο Ποντιφικό Αστικό Πανεπιστήμιο.
Τα έργα του:
- Massime degli antichi egiziani (1954) as Maxims of the Ancient Egyptians (1987) translated by Guy Davenport
- Liriche amorose degli antichi egiziani (1955)
- Il libro dei morti degli antichi egiziani (1958)
- Incantesimi e scongiuri degli antichi egiziani (1958)
- The rock tomb of Irw-K3-Pth. (1960)
- Incontro con l’arte Africana (1959) as Introduction to African Art (1966) translated by Peter Whigham
- An Introduction to Egyptian Art (1960) translated by R. H. Boothroyd
- Vita nell’antico Egitto (1962)
- Black Eros: Sexual Customs of Africa from Prehistory to the Present Day (1964)
- La Valle dei Re e delle Regine (1965)
- Processo in verso (1973)
- Sesso magico nell’Africa nera (1983)
- Gli antichi Egizi. Immagini, scene e documenti di vita quotidiana (1987)
- L’occhio del faraone. (1990) Rachewiltz, Boris de, Valenti Gomez i Oliver
- 7 Greeks (1995) with Guy Davenport
- Roma Egizia. Culti, templi e devinità egizie nella Roma Imperiale (1999) with Anna Maria Partini
- I miti egizi (2000)
Μπορείς να τον αμφισβητήσεις ως φαρσέρ;
