Η ιδέα ενός σιδηροδρομικού δικτύου στην επιφάνεια της Σελήνης γοητεύει τους ανθρώπους εδώ και δεκαετίες. Από το μυθιστόρημα “ΓΑΙΟΦΩΣ” του Arthur C. Clarke έως τα φιλόδοξα σχέδια του DARPA, η υλοποίηση ενός τέτοιου project φέρνει όνειρα και προκλήσεις στο προσκήνιο.
Στο μυθιστόρημα “ΓΑΙΟΦΩΣ”, οι Σεληνίτες έχουν κατασκευάσει ένα εκτεταμένο δίκτυο μαγνητικών τρένων, το Maglev, που διευκολύνει τις μετακινήσεις σε όλη την επιφάνεια της Σελήνης. Το Maglev τροφοδοτείται από πυρηνική ενέργεια και αποτελεί κομβικό κομμάτι της υποδομής και της οικονομίας της Σελήνης.
Στον πραγματικό κόσμο, το DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency) χρηματοδοτεί ένα πρόγραμμα με τίτλο “Cislunar Highway“, το οποίο εξερευνά την κατασκευή ενός σιδηροδρομικού συστήματος στη Σελήνη. Βασισμένο στην τεχνολογία μαγνητικής αιώρησης και τροφοδοτούμενο από ηλιακή ενέργεια, το σιδηροδρομικό δίκτυο του DARPA φιλοδοξεί να:
- Μειώσει το κόστος και αυξήσει την αποτελεσματικότητα των μελλοντικών διαστημικών αποστολών.
- Ενισχύσει την εξερεύνηση και την επιστημονική έρευνα στη Σελήνη.
- Δημιουργήσει ένα βιώσιμο δίκτυο μεταφορών για μετακινήσεις ανθρώπων και φορτίων.
Παρά τις διαφορές (π.χ. πηγή ενέργειας, στάδιο ανάπτυξης), η ομοιότητα στην ιδέα ενός σιδηροδρομικού συστήματος στη Σελήνη είναι εντυπωσιακή.
Είναι πιθανό η DARPA να άντλησε έμπνευση από το “ΓΑΙΟΦΩΣ” και άλλα έργα επιστημονικής φαντασίας κατά τον σχεδιασμό του σιδηροδρόμου στο φεγγάρι.
Το σιδηρόδρομο στο φεγγάρι, είτε ως Maglev στο “ΓΑΙΟΦΩΣ”, είτε ως Cislunar Highway, φέρνει στο νου ένα μέλλον γεμάτο δυνατότητες για την εξερεύνηση του διαστήματος.
Η υλοποίηση του project, αν και φέρει πολλές προκλήσεις, θα μπορούσε να αποτελέσει κομβικό βήμα προς την εδραίωση της ανθρώπινης παρουσίας στη Σελήνη και, ίσως, σε άλλα ουράνια σώματα.
