Το Σένετ είναι ένα από τα αρχαιότερα γνωστά επιτραπέζια παιχνίδια. Στην Αίγυπτο, σε ταφές της 1ης Δυναστείας, έχουν βρεθεί αποσπασματικά σωζόμενες “βάσεις” που μπορούν να ταυτιστούν με Σένετ (περ. 3100 π.Χ.). Ένα ιερογλυφικό σημείο που μοιάζει με βάση παιχνιδιού Σένετ εμφανίζεται στον τάφο του Mερκνερά (Merknera, 3300 – 2700 π.Χ.). Η πρώτη σαφής και αδιαμφισβήτητη ζωγραφική απεικόνιση αυτού του αρχαίου παιχνιδιού εντοπίζεται σε τάφο της 3ηςΔυναστείας, ο οποίος ανήκει στον Χέσυ-Ρε (περ. 2686 – 2613 π.Χ.). Άνθρωποι απεικονίζονται να παίζουν Σένετ σε μία ζωγραφική παράσταση στον τάφο του (ή της;) Rashepes, όπως επίσης και σε άλλους τάφους της 5ης και της 6ης Δυναστείας (περ. 2500 π.Χ.). Τα παλαιότερα άθικτα “κιβώτια” (βάσεις) Σένετ χρονολογούνται στο Μέσο Βασίλειο, αλλά διάφορες ζωγραφικές διακοσμήσεις που σώζονται σε μνημεία της 5ης και της 6ης Δυναστείας, μπορούν να χρονολογηθούν νωρίτερα, δηλαδή στην περίοδο του Παλαιού Βασιλείου.
Στο Νέο Βασίλειο της Αιγύπτου (1550 – 1077 π.Χ.) – εάν όχι νωρίτερα – υπήρχε η αντίληψη ότι το Σένετ αντιπροσωπεύει το ταξίδι του “κα” στη μεταθανάτια ζωή. Ο συσχετισμός αυτός πραγματοποιήθηκε στο λεγόμενο “Κείμενο του Μεγάλου Παιχνιδιού”, το οποίο εμφανίζεται σε διάφορους παπύρους. Η σύνδεση του παιχνιδιού με το “κα” έγινε επίσης για το λόγο ότι τα ίδια τα παιχνίδια Σένετ φέρουν επάνω τους σύμβολα τα οποία σχετίζονται με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των αρχαίων Αιγυπτίων. Το παιχνίδι Σένετ αναφέρεται επίσης στο κεφάλαιο XVII του Βιβλίου των Νεκρών.
Το Σένετ υπήρξε ένα δημοφιλές παιχνίδι και στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, εκτός Αιγύπτου, και είναι πιθανό ότι οι εμπορικές σχέσεις που είχαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι με τους γειτονικούς τους πολιτισμούς να συνέβαλαν στη διάδοση του παιχνιδιού στις περιοχές αυτές.Παιχνίδια Σένετ έχουν βρεθεί στην περιοχή της Συροπαλαιστίνης, σε θέσεις όπως το Arad και η Βύβλος, καθώς και στον ελλαδικό χώρο στην Κύπρο. Στην Κύπρο έχουν σωθεί πολλά παιχνίδια Σένετ κατασκευασμένα, σύμφωνα με το τοπικό έθιμο, από λίθο, τα οποία φαίνεται ότι είναι περισσότερα στον αριθμό από αυτά που βρέθηκαν στην Αίγυπτο.
Στη βάση του παιχνιδιού Σένετ υπήρχε ένα πλέγμα τριάντα τετραγώνων διευθετημένα ανά δέκα σε τρεις παράλληλες σειρές. Σε κάθε Σένετ χρησιμοποιούνταν δύο ομάδες πιονιών (με τουλάχιστον πέντε πιόνια η καθεμιά τους). Παρόλο που οι λεπτομέρειες των κανόνων του πρωτότυπου παιχνιδιού αποτελούν αντικείμενο εικασιών, οι μελετητές της ιστορίας του Σένετ, Timothy Kendall και R. C. Bell, δημιούργησαν δικές τους αναπαραστάσεις του παιχνιδιού. Οι ανακατασκευές του Σένετ βασίζονται σε κανόνες του παιχνιδιού που είναι γνωστοί μέσα από μικρά αποσπάσματα γραπτών πηγών τα οποία καλύπτουν χρονικά μία περίοδο μεγαλύτερη των χιλίων ετών. Στη διάρκεια μίας χιλιετίας οι κανόνες του παιχνιδιού πιθανώς να έχουν αλλάξει και συνεπώς είναι μάλλον απίθανο αυτοί οι κανόνες (στους οποίους βασίζονται οι σύγχρονες αναπαραστάσεις του Σένετ) να αντικατοπτρίζουν το πραγματικό, γνήσιο αρχαίο αιγυπτιακό παιχνίδι Σένετ. Οι κανόνες αυτοί, όπως παρουσιάζονται στις αναπαραστάσεις των επιστημόνων που ασχολούνται με την ιστορία του Σένετ, έχουν σήμερα υιοθετηθεί από εμπόρους παιχνιδιών που κατασκευάζουν τα σύγχρονα παιχνίδια Σένετ.
Στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης στη Δανία, σε μία παρουσίαση των επιστημονικών μελετών που έχουν πραγματοποιηθεί για τα επιτραπέζια παιχνίδια (Board Games Studies Colloquium XX), o Espen Aarseth έθεσε το ερώτημα εάν το αρχαίο αιγυπτιακό παιχνίδι Σένετ υπάρχει ακόμα, δεδομένου ότι οι γνήσιοι κανόνες του είναι άγνωστοι. Ο Alexander de Voogt του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας απάντησε στο θέμα αυτό τονίζοντας ότι τα παιχνίδια δεν είχαν σταθερούς κανόνες, αλλά, αντιθέτως, οι κανόνες ποίκιλαν από τόπο σε τόπο και με το πέρασμα του χρόνου. Πέραν τούτου, ακόμη και σήμερα, πολλοί άνθρωποι που παίζουν κάποιο παιχνίδι, δεν ακολουθούν (ή μερικές φορές ούτε καν γνωρίζουν) τους “επίσημους κανόνες” του παιχνιδιού.
Ο ιστορικός των παιχνιδιών Eddie Duggan (Πανεπιστήμιο του Suffolk), κατά τη διδασκαλία του μαθήματος το οποίο αναφέρεται στα αρχαία παιχνίδια, παρουσιάζει περιληπτικά την ιδεολογία που συνδεόταν με το αρχαίο αιγυπτιακό παιχνίδι Σένετ (κάνοντας παράλληλα μία επισκόπηση του λεγόμενου “Βασιλικού Παιχνιδιού της Ουρ”), ενώ παραθέτει επίσης τη δική του άποψη σχετικά με το ποιοι ήταν οι πιθανοί κανόνες του παιχνιδιού Σένετ.