Τα σύννεφα σκόνης που πνέουν από την έρημο Σαχάρα έχουν γενικά θετικό αποτέλεσμα στον Βόρειο Ατλαντικό, αλλά οι άνεμοι που φυσούν τη σκόνη είναι πιο αδύναμοι από το συνηθισμένο, πιθανώς λόγω του Ελ Νίνιο
Για περισσότερους από τρεις μήνες, οι θερμοκρασίες της επιφάνειας της θάλασσας στον Βόρειο Ατλαντικό ήταν υψηλότερες από όλες που έχουν καταγραφεί αυτή την εποχή του χρόνου. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με τις συνδυασμένες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, την ανάπτυξη συνθηκών Ελ Νίνιο και την έλλειψη σκόνης από τη Σαχάρα.
Οι θερμοκρασίες στον Βόρειο Ατλαντικό τείνουν να ανεβαίνουν το καλοκαίρι, κορυφώνοντας στα τέλη Αυγούστου ή στις αρχές Σεπτεμβρίου. Στις 5 Μαρτίου, η μέση θερμοκρασία έφτασε τους 19,9°C, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ που είχε σημειωθεί το 2020 κατά 0,1°C, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασαν ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Maine, τα οποία χρονολογούνται από το 1981.
Στις 11 Ιουνίου, έφτασαν στο υψηλό τους 22,7°C, 0,5°C πάνω από το προηγούμενο υψηλό που είχε οριστεί το 2010.
«Είναι ξεκάθαρα έξω από το προβλεπόμενο», λέει ο François Lapointe στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης Amherst. «Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό».
Οι ασυνήθιστες θερμοκρασίες στον Ατλαντικό αποτελούν μέρος ενός μοτίβου επιφανειακών θερμοκρασιών άνω του μέσου όρου στους παγκόσμιους ωκεανούς, που έφθασαν σε υψηλό ρεκόρ 21,1°C την 1η Απριλίου. Οι μέσες θερμοκρασίες της επιφάνειας της θάλασσας έχουν μειωθεί στους 20,9°C από τότε, αλλά εξακολουθούν να παραμένουν 0,2°C πάνω από το προηγούμενο υψηλό που είχε οριστεί το 2022.
