Για όσους ενδιαφέρονται για την υπόθεση της Κούφιας Γης, η παρακάτω ιστορία των Ινδιάνων Χόπι, προσθέτει κάποια λιθαράκια στο παζλ της και δίνει υλικό για τη συνέχιση της αναζήτησης.
Οι Ινδιάνοι Χόπι ζουν στην ψηλή έρημο της βόρειας Αριζόνα για χιλιάδες χρόνια. Αυτό το άγονο αλλά πανέμορφο τοπίο ήταν το μέρος όπου οι θεοί των Χόπι τούς οδήγησαν να χτίσουν πολλά χωριά αποτελούμενα από πούεμπλους — αυτό που σήμερα θα ονομάζαμε πέτρινα συγκροτήματα διαμερισμάτων.
Εδώ οι Χόπι κατάφεραν να ανθίσουν καλλιεργώντας απλώς καλαμπόκι, φασόλια και σκουός με πολύ λίγες βροχοπτώσεις και σχεδόν καθόλου άρδευση.
Ένας από τους πιο συναρπαστικούς θρύλους των Χόπι περιλαμβάνει τους Άνθρωπους Μυρμήγκια, οι οποίοι ήταν κρίσιμοι για την επιβίωση των Χόπι — όχι μόνο μία αλλά δύο φορές.
Ο λεγόμενος «Πρώτος Κόσμος» (ή η παγκόσμια εποχή) προφανώς καταστράφηκε από πυρκαγιά—πιθανώς κάποιου είδους ηφαιστειακό φαινόμενο, χτύπημα αστεροειδών ή εκτίναξη μάζας στέμματος από τον ήλιο.
Ο Δεύτερος Κόσμος καταστράφηκε από τους πάγους – της Εποχής των Παγετώνων ή μια μετατόπιση του μαγνητικού πόλου της Γης.
Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο παγκόσμιων κατακλυσμών, τα ενάρετα μέλη της φυλής Χόπι καθοδηγήθηκαν από ένα περίεργο σύννεφο τη μέρα και ένα κινούμενο αστέρι τη νύχτα που τους οδήγησε στον θεό του ουρανού που ονομαζόταν Sotuknang, ο οποίος τελικά τους πήγε στο λαό των μυρμηγκιών, Anu Sinom.
Στη συνέχεια, οι Άνθρωποι Μυρμήγκια συνόδευσαν τους Χόπι σε υπόγειες σπηλιές όπου βρήκαν καταφύγιο και τροφή.
Πράγματι η περιοχή των Χόπι έχει πολλές σπηλιές. Μάλιστα είναι γνωστή για το σύστημα σπηλαίων του Grand Canyon, το οποίο αποτελείται από περισσότερα από 1.000 σπήλαια, πολλά από αυτά κατακόρυφα.
Η περιοχή είναι προστατευόμενη από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και η είσοδος σε ορισμένες σπηλιές μπορεί να απαιτεί άδεια ή τη συνοδεία ενός ειδικά εκπαιδευμένου οδηγού.
Η σύνδεση όλων τον παραπάνω με την υπόθεση της Κούφιας Γης είναι αναπόφευκτη, όπως και με αυτήν των αρχαίων αστροναυτών, εξωγήινων επισκεπτών του παρελθόντος που ήρθαν σε επαφή με τον άνθρωπο. Όλες οι μυθολογίες του κόσμου αναφέρουν σχεδόν πανομοιότυπες ιστορίες.
Για πολλούς η έννοια της Κούφιας Γης σημαίνει κάτι αντιεπστημονικό γιατί θεωρούν όπως υποδηλώνει ο τίτλος ότι η Γη είναι κούφια, έχει ένα κενό χώρο στη θέση του πυρήνα που ήδη γνωρίζουμε ότι είναι εκεί. Όμως η θεωρία της Κούφιας Γης, η νεότερη τουλάχιστον, έχει να κάνει με υπόγειους χώρους που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια, ικανούς να προσφέρουν καταφύγιο και ανάπτυξη ζωής και ίσως να κατοικούνται ακόμη από ανθρώπους οί όντα από άλλους κόσμους που εφόσον μας επισκέπτονται, όλο και πιο συχνά σύμφωνα με τις αναφορές, κάπου πρέπει να έχουν τη βάση τους χωρίς να μας ενοχλούν και χωρίς να του ενοχλούμε εμείς.
Ποιος ξέρει; Ίσως στο μέλλον επιτραπούν έρευνες στην περιοχή που θα μας οδηγήσουν σε κάτι εξωπραγματικό και που θα είναι ικανό να αμφισβητήσει την εικόνα μας για την πραγματικότητα.
