Για δεκαετίες, ένα θραύσμα παπύρου με τον αριθμό καταλόγου P.Hamb.Graec. 1011 παρέμενε απαρατήρητο στα αρχεία της Κρατικής και Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης Καρλ φον Οσιέτσκι στο Αμβούργο. Αυτό το θραύσμα έχει πρόσφατα ταυτοποιηθεί από τους παπυρολόγους Dr. Lajos Berkes από το Πανεπιστήμιο Humboldt στο Βερολίνο και τον καθηγητή Gabriel Nocchi Macedo από το Πανεπιστήμιο της Λιέγης, στο Βέλγιο, ως το αρχαιότερο σωζόμενο αντίγραφο του Πρωτοευαγγελίου του Θωμά.
Αυτή η σημαντική ανακάλυψη χρονολογεί το χειρόγραφο στον 4ο με 5ο αιώνα μ.Χ., προσφέροντας νέες γνώσεις για τα πρώιμα χριστιανικά κείμενα και τη μετάδοσή τους.
Αποκαλύπτοντας ένα Κομμάτι της Πρώιμης Χριστιανικής Ιστορίας
Το Πρωτοευαγγέλιο του Θωμά, πιθανόν γραμμένο τον 2ο αιώνα μ.Χ., είναι μέρος των βιβλικών απόκρυφων, μια συλλογή κειμένων που δεν περιλαμβάνονται στη κανονική Βίβλο. Αυτά τα γραπτά, ωστόσο, ήταν δημοφιλή στην αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα. Μέχρι τώρα, η αρχαιότερη γνωστή ελληνική έκδοση αυτού του Ευαγγελίου ήταν ένας κώδικας του 11ου αιώνα. Το πρόσφατα ταυτοποιημένο θραύσμα, επομένως, μεταθέτει χρονολογικά τη μετάδοση αυτού του κειμένου κατά πολλούς αιώνες πίσω.
«Το θραύσμα παρουσιάζει εξαιρετικό ερευνητικό ενδιαφέρον,» λέει ο Dr. Berkes, λέκτορας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Humboldt. Η δυνατότητα χρονολόγησης του θραύσματος στον 4ο με 5ο αιώνα και η συμφωνία του με το αρχικό κείμενο γραμμένο στα ελληνικά παρέχουν κρίσιμα στοιχεία για την πρώιμη ύπαρξη και διάδοση του Ευαγγελίου. Αυτή η ανακάλυψη υποστηρίζει την τρέχουσα επιστημονική εκτίμηση ότι το Πρωτοευαγγέλιο του Θωμά γράφτηκε αρχικά στα ελληνικά.